Dlaczego psy skaczą na ludzi i jak je tego oduczyć?

Dlaczego psy skaczą?

Wspinanie się i wylizywanie kącików warg jest dla szczeniąt ważnym sygnałem komunikacyjnym. Szczeniaki skacząc na matkę stymulują ją tym samym do zwymiotowania nadtrawionego pokarmu. Jest to zachowanie instynktowne odziedziczone po wilkach, których młode tak właśnie witają rodziców wracających z polowania. Ten, który domaga się dostępu do jakichś zasobów, który wymusza uwagę i rozpoczyna rywalizację – wskakuje na innych. Ten, który okazuje uległość – zbliża pyszczek do pyska innego psa i liże go.

Szczenięta, skacząc na ludzi dopominają się o smaczne kąski. Psy są zazwyczaj bardzo towarzyskimi zwierzętami, dlatego chętnie wykorzystają każdą okazję, aby radośnie się przywitać z właścicielem, jego gośćmi, czy nawet obcymi osobami na ulicy.

Skakanie na ludzi jest doskonałym sposobem zwrócenia uwagi. Dopóki psiak pozostaje mały i czarujący, jego zachowanie nikomu nie przeszkadza, nie zwracamy na nie szczególnej uwagi. Tłumaczymy taką reakcję radością, szczenięcą ekspresją, powitaniem. Kiedy czworonóg stanie się dorosłym psem, a jego zachowanie się nie zmieni, stopniowo zaczyna być bardzo dokuczliwe i irytujące, szczególnie u przedstawicieli dużych ras.

Jak oduczyć psa skakania?

Od razy trzeba zaznaczyć, że wcale nie jest to łatwe zadanie. Właściciel sam nie jest w stanie tego zrobić. Potrzebne jest zaangażowanie całej rodziny i osób stykających się z psem. Musimy informować wszystkich  że właśnie trenujemy z psem  i tłumaczyć w jaki sposób powinni się zachowywać. Jest to najbardziej frustrująca część, bo dużo osób widząc młodego psiaka radośnie wyrywającego się, żeby się przywitać, z rozbrajającą szczerością ignoruje  nasze prośby, stwierdzając, że skakanie im w ogóle nie przeszkadza.

Technik treningu na oduczenie psa skakania jest co najmniej kilka. Niezależnie od tego jaką metodę wybierzemy w nauczaniu najważniejsza jest konsekwencja. Nie ma szans na powodzenie, jeśli raz będziemy psu zabraniać, a innym razem mu darujemy lub jeśli inni domownicy będą nadal entuzjastycznie odpowiadać na taki rodzaj powitania.

Powszechną metodą w odpowiedzi wylewne powitania jest ignorowanie psa. Jeśli pies uporczywie skacze powiedz komendę ,,nie”  po czym odwróć się i odejdź.  Nie patrz na psa, nie mów do niego i nie dotykaj. Jeśli przestanie skakać możesz go nagrodzić. Staraj się nagradzać i chwalić jak najspokojniej, aby nie pobudzać dodatkowo psa. Jeżeli spotkasz znajomego na spacerze, a twój pies wyrywa się do skakania przydepnij smycz tak, aby uniemożliwić psu skakanie i staraj się raczej nie zwracać na niego uwagi. Jeśli się uspokoi to daj nagrodę. Jeśli pies skacze na kogoś obcego staraj się go po prostu odciągnąć i poproś tę osobę, żeby nie zwracała uwagi na psa.

Jednak w przypadku psów nadpobudliwych stosowanie tylko tej metody może okazać się niewystarczające.

Inną metodą jest znalezienie zachowania sprzecznego. Idealne przeciwieństwo stanowi siad. Oduczymy naszego pupila nieznośnego skakania podczas powitania, każąc mu usiąść, gdy idziemy do drzwi lub witamy się z nim rano. Za każde powstrzymanie się psa od niepożądanych czułości i wytrzymanie w siadzie nagradzajmy słowem, głaskaniem czy smakołykiem. W celu utrwalenia pożądanych zachowań można wykonywać ćwiczenia z dzwonkiem do drzwi. Za każdym razem gdy rozlega się dzwonek do drzwi, wydajemy polecenie „siad” i nagradzamy psa za to. Dobrze, by był na smyczy, co ułatwia kontrolę. Warto poprosić o pomoc kogoś znajomego, kto będzie dzwonił do drzwi i udawał gościa, zupełnie ignorując psa. Jeśli pies jest bardzo energiczny, można nagrać dźwięk dzwonka na dyktafon i używać go jako dźwiękowej komendy „siad”, zaczynając ćwiczenia z dala od drzwi. Chodzi o to, aby słysząc dzwonek, wiedział, że ma usiąść, bo za to będzie nagroda. Dopiero gdy opanuje tę umiejętność, można ćwiczyć przy otwieranych drzwiach i gościach.

Innym zachowaniem sprzecznym może być nauczenie psa komendy ,,na miejsce”  i pozostawania tam, gdy przychodzą goście. Dodatkowo można przywiązać np. kość w miejscu gdzie pies ma posłanie. Wtedy pies będzie zajmować się kością (można ją jeść tylko leżąc na posłaniu) zamiast gośćmi.

Niektóre psy uwielbiają nosić w pysku zabawki. Taka awaryjna zabawka, którą dajesz psu do pyska gdy wchodzą goście może też być dobrym rozwiązaniem.
Sprawdzą się tu ulubione zabawki, które zwierzak może nosić w pysku. Gdy ekscytuje się wchodzącymi gośćmi – dajemy mu zabawkę, która jest dla niego cenna. Mało który pies będzie skakał trzymając zabawkę w zębach. W dodatku nosząc zabawkę będzie się starał trzymać z dala od wchodzących gości (to takie instynktowne zachowanie). Gdyby skakał na ludzi, trzymając ją w pysku, ryzykowałby jej utratę.
Wiele psów skacze na ludzi, bo nie umie opanować emocji. Drzwi wejściowe są przez czworonoga kojarzone z dużym napięciem. Gdy właściciel do nich podchodzi, oznacza to, że opuszcza dom i zwierzak zostanie sam albo że wyjdzie z nim na spacer lub też kogoś interesującego wpuści do środka. Warto więc nauczyć psa spokojnego siedzenia przy drzwiach otwartych na oścież. Chodzi o nauczenie psa, że otwieranie drzwi ma związek z relaksem i nagrodą, którą pies dostaje, gdy spokojnie siedzi.

Można też w chwili pojawienia się ludzi kazać psu poszukać zabawki, o ile wcześniej posiadł tę umiejętność. Ukryjmy ją jednak tak, by mógł ją znaleźć, inaczej gotów jest przynieść w pysku dowolny, niekoniecznie upragniony przez nas przedmiot.

Jeśli zachowanie psa jest utrwalone, bardzo uciążliwe i niebezpieczne lub wskazane tu metody nie skutkują można wykorzystać jedną z poniższych metod.

Jedną z nich jest negatywne wygaszanie. Polega ono na zabraniu psu oczekiwanej nagrody, gdy zachowuje się on nieodpowiednio.  Jeśli skacze na domownika wchodzącego do mieszkania – ten powinien powiedzieć „nie!”, cofnąć się za drzwi i po 10-15 sekundach wejść znowu. Gdyby pies znów skakał – powtarzamy procedurę. Żadnego gadania do zwierzaka, patrzenia na niego, negocjowania. Po prostu wychodzimy. Gdy pies zrozumie związek między swoim zachowaniem a wyjściem osoby, którą lubi można wtedy wydać polecenie „siad” i spokojnie pogłaskać psa za to, że wykonał polecenie.

Drugą metoda jest „time-out”. Do tego ćwiczenia potrzebujemy kogoś, kto trzyma psa na smyczy. Gdyby zwierzak próbował skoczyć na gości, natychmiast usłyszy „nie!” i zostanie wyprowadzony do innego pomieszczenia. Taka izolacja powinna być nie dłuższa niż 20 - 30 sekund.  Aby izolowanie jest było dla psa zrozumiałe musi nastąpić kolejna część ćwiczenia zwana „time-in”, kiedy to wprowadzamy psa do tego samego pomieszczenia i dajemy mu kolejną szansę na właściwe, spokojne zachowanie. Oczywiście, zwierzak może wykonać „siad” lub po prostu witać się z ludźmi bez skakania na nich, za co jest nagradzany. Jeśli będzie próbował skoczyć – ponownie zostaje wyprowadzony, a następnie – gdy się uspokoi – wprowadzony w tę samą sytuację. Bardzo ważne jest, aby nie otwierać drzwi i nie wprowadzać psa z powrotem dopóki nie jest całkowicie spokojny. Być może będzie potrzeba kilkunastu powtórzeń zanim pies zrozumie, że skakanie na ludzi lub gryzienie powoduje nieprzyjemne, chociaż "bezbolesne" konsekwencje.